شتابدهنده ها درسال 2005 میلادی در بریتانیا به وجود آمدند. Combinator Y اولین شتابدهنده ای بـود کـه در کمبریج انگلستان شروع به فعالیت کرد. بعد از این شرکتهـای TechStars ،Seedcamp و Startupbootcamp بـه ترتیب در سالهای 2006 ،2007 و 2010 میلادی به عنوان شتابدهنده فعالیت خود را آغاز کردند. امروز شتابدهنده های زیادی در سراسر دنیا فعالیت می کنند.
دو جهت گیری اساسی وجه ممیزه یک دوره شتاب دهنده اسـت: 1 مشـاوره و حمایـت فشـرده مـالی و فکـری از شرکتهای عضو و 2 انتظار متقابل توسعه سریع از آنها.
برای رسیدن به این هدف، ساز و کارهایی لحاظ می شود. از میان متقاضیان زیاد برای عضویت در این دوره ها فقط تیم های برجسته کارآفرین پذیرفته می شوند.
شتابدهنده ها از ابتدای کار یک شرکت نوپـا آن را تحـت پوشـش خـود در مـی آورنـد. ایـن مجموعـه هـا در ابتـدا شرکت کنندگان را برای مدتی کوتاه مورد بررسی قرار می دهند و سپس ایـده هـای برگزیـده را از میـان آنهـا گلچـین می کنند.
پس از انتخاب تیمهای برتر توسط شتابدهنده، مبلغی (برای مثال در برخی شرکتها 20 میلیون تومان) در اختیـار شرکتهای نوپا قرار می گیرد و تیم ها برای اثبات طرح خود و به مرحله تجاری رساندن آن چیزی در حدود 6 ماه فرصت دارند. البته در قبال این مبلغ، شتابدهنده بین 1 تا 20 درصد از سهام شرکت های نوپا را از آن خود خواهد کرد.
در طول مرحله دوم و 6 ماهی که تیم ها برای پیاده سازی ایده خود فرصت دارند، شتابدهنده فضا و امکانات مناسب را در اختیار شرکت های نوپا قرار می دهد. در این زمان همچنین مربیانی نیز بر روی کار تیم ها نظارت می کنند و تـلاش می کنند تا تجربیات خود را با شرکت کنندگان به اشتراک بگذارند.
در نهایت و پس از پایان مرحله دوم، بار دیگر شرکتهای نوپا باید نتیجه کار خود را برای هیئت داوران تشریح کنند. در این گام نیز تعدادی دیگر از تیم ها حذف می شوند و تنها چند شرکت نوپا این فرصت را دارند تا سـرمایه اصـلی را از شتابدهنده دریافت کنند.
گفتنی است که معمولا این افزایش سرمایه با افزایش سهام شتابدهنده در شرکت نوپـا نیز همراه می شود.
